флібусцье́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Марскі разбойнік, пірат, кантрабандыст.

|| прым. флібусцье́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбо́й, -ю, м.

Узброены напад з мэтай аграблення, забойства.

Марскі р.

|| прым. разбо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

монагене́я

‘марскі чарвяк-паразіт’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. монагене́я монагене́і
Р. монагене́і монагене́й
Д. монагене́і монагене́ям
В. монагене́ю монагене́й
Т. монагене́яй
монагене́яю		 монагене́ямі
М. монагене́і монагене́ях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сіпункулі́да

‘марскі чэрвепадобны арганізм’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіпункулі́да сіпункулі́ды
Р. сіпункулі́ды сіпункулі́д
Д. сіпункулі́дзе сіпункулі́дам
В. сіпункулі́ду сіпункулі́д
Т. сіпункулі́дай
сіпункулі́даю		 сіпункулі́дамі
М. сіпункулі́дзе сіпункулі́дах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

арла́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная птушка сямейства ястрабіных; марскі арол.

|| прым. арла́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лангу́ст, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ядомы марскі рак з цвёрдым панцырам, без клюшняў, з доўгімі вусікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іхтыяза́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вымерлы марскі паўзун вялікіх памераў з рыбападобным целам.

|| прым. іхтыяза́ўравы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кальма́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Марскі малюск, мяса якога з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

|| прым. кальма́равы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́хта, -ы, ДМ -хце, мн. -ы, бухт і -аў, ж.

Невялікі марскі заліў, прыгодны для стаянкі судоў.

Ціхая б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ві́кінг, ‑а, м.

Гіст. Старажытнаскандынаўскі марскі воін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)