марскі́ гл. мора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марскі́ марска́я марско́е марскі́я
Р. марско́га марско́й
марско́е
марско́га марскі́х
Д. марско́му марско́й марско́му марскі́м
В. марскі́ (неадуш.)
марско́га (адуш.)
марску́ю марско́е марскі́я (неадуш.)
марскі́х (адуш.)
Т. марскі́м марско́й
марско́ю
марскі́м марскі́мі
М. марскі́м марско́й марскі́м марскі́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марскі́ в разн. знач. морско́й;

а́я вада́ — морска́я вода́;

а́я трава́ — морска́я трава́;

м. флот — морско́й флот;

а́я пяхо́та — морска́я пехо́та;

м. клі́мат — морско́й кли́мат;

м. ву́зел — морско́й у́зел;

а́я капу́ста — морска́я капу́ста;

а́я зо́рказоол. морска́я звезда́;

м. леў — морско́й лев;

а́я мі́ля — морска́я ми́ля;

а́я хваро́ба — морска́я боле́знь;

м. воўк — морско́й волк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марскі́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да мора, уласцівы мору (у 1 знач.). Марское дно. Марская вада. □ Халодны полаг снегападу Укрыў марскія берагі. А. Александровіч. // Які бывае, адбываецца на моры. Марское плаванне. Марскі бой. // Які жыве або расце ў моры. Марскія водарасці.

2. Звязаны з плаваннем на моры. Марскі флот. // Звязаны з флотам. Марское вучылішча. Марскі шпіталь. // Прызначаны для маракоў. Марская куртка. Марская роба.

•••

Марская зорка гл. зорка.

Марская капуста гл. капуста.

Марская карова гл. карова.

Марская міля гл. міля.

Марская хвароба гл. хвароба.

Марскі вузел гл. вузел.

Марскі кот гл. кот.

Марскі леў гл. леў.

Марскі воўк гл. воўк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́ра, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Частка акіяна: вялікая водная прастора з гаркаватасалёнай вадой, больш-менш адасобленая сушай або падводнымі падняццямі.

Чорнае м.

2. перан., каго-чаго. Вялікая колькасць, мноства каго-, чаго-н.

М. людзей.

М. слёз.

|| прым. марскі́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).

М. флот.

Марская хвароба — хваравіты стан, выкліканы гайданкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алювія́льна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алювія́льна-марскі́ алювія́льна-марска́я алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я
Р. алювія́льна-марско́га алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́е
алювія́льна-марско́га алювія́льна-марскі́х
Д. алювія́льна-марско́му алювія́льна-марско́й алювія́льна-марско́му алювія́льна-марскі́м
В. алювія́льна-марскі́ (неадуш.)
алювія́льна-марско́га (адуш.)
алювія́льна-марску́ю алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я (неадуш.)
алювія́льна-марскі́х (адуш.)
Т. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́ю
алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́мі
М. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-марскі́ го́рна-марска́я го́рна-марско́е го́рна-марскі́я
Р. го́рна-марско́га го́рна-марско́й
го́рна-марско́е
го́рна-марско́га го́рна-марскі́х
Д. го́рна-марско́му го́рна-марско́й го́рна-марско́му го́рна-марскі́м
В. го́рна-марскі́ (неадуш.)
го́рна-марско́га (адуш.)
го́рна-марску́ю го́рна-марско́е го́рна-марскі́я (неадуш.)
го́рна-марскі́х (адуш.)
Т. го́рна-марскі́м го́рна-марско́й
го́рна-марско́ю
го́рна-марскі́м го́рна-марскі́мі
М. го́рна-марскі́м го́рна-марско́й го́рна-марскі́м го́рна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ледавіко́ва-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ледавіко́ва-марскі́ ледавіко́ва-марска́я ледавіко́ва-марско́е ледавіко́ва-марскі́я
Р. ледавіко́ва-марско́га ледавіко́ва-марско́й
ледавіко́ва-марско́е
ледавіко́ва-марско́га ледавіко́ва-марскі́х
Д. ледавіко́ва-марско́му ледавіко́ва-марско́й ледавіко́ва-марско́му ледавіко́ва-марскі́м
В. ледавіко́ва-марскі́ (неадуш.)
ледавіко́ва-марско́га (адуш.)
ледавіко́ва-марску́ю ледавіко́ва-марско́е ледавіко́ва-марскі́я (неадуш.)
ледавіко́ва-марскі́х (адуш.)
Т. ледавіко́ва-марскі́м ледавіко́ва-марско́й
ледавіко́ва-марско́ю
ледавіко́ва-марскі́м ледавіко́ва-марскі́мі
М. ледавіко́ва-марскі́м ледавіко́ва-марско́й ледавіко́ва-марскі́м ледавіко́ва-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нар’я́н-ма́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нар’я́н-ма́рскі нар’я́н-ма́рская нар’я́н-ма́рскае нар’я́н-ма́рскія
Р. нар’я́н-ма́рскага нар’я́н-ма́рскай
нар’я́н-ма́рскае
нар’я́н-ма́рскага нар’я́н-ма́рскіх
Д. нар’я́н-ма́рскаму нар’я́н-ма́рскай нар’я́н-ма́рскаму нар’я́н-ма́рскім
В. нар’я́н-ма́рскі (неадуш.)
нар’я́н-ма́рскага (адуш.)
нар’я́н-ма́рскую нар’я́н-ма́рскае нар’я́н-ма́рскія (неадуш.)
нар’я́н-ма́рскіх (адуш.)
Т. нар’я́н-ма́рскім нар’я́н-ма́рскай
нар’я́н-ма́рскаю
нар’я́н-ма́рскім нар’я́н-ма́рскімі
М. нар’я́н-ма́рскім нар’я́н-ма́рскай нар’я́н-ма́рскім нар’я́н-ма́рскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыбярэ́жна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыбярэ́жна-марскі́ прыбярэ́жна-марска́я прыбярэ́жна-марско́е прыбярэ́жна-марскі́я
Р. прыбярэ́жна-марско́га прыбярэ́жна-марско́й
прыбярэ́жна-марско́е
прыбярэ́жна-марско́га прыбярэ́жна-марскі́х
Д. прыбярэ́жна-марско́му прыбярэ́жна-марско́й прыбярэ́жна-марско́му прыбярэ́жна-марскі́м
В. прыбярэ́жна-марскі́ (неадуш.)
прыбярэ́жна-марско́га (адуш.)
прыбярэ́жна-марску́ю прыбярэ́жна-марско́е прыбярэ́жна-марскі́я (неадуш.)
прыбярэ́жна-марскі́х (адуш.)
Т. прыбярэ́жна-марскі́м прыбярэ́жна-марско́й
прыбярэ́жна-марско́ю
прыбярэ́жна-марскі́м прыбярэ́жна-марскі́мі
М. прыбярэ́жна-марскі́м прыбярэ́жна-марско́й прыбярэ́жна-марскі́м прыбярэ́жна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)