флібусцье́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Марскі разбойнік, пірат, кантрабандыст.

|| прым. флібусцье́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)