процісухо́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для папярэджання і лячэння сухотаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

процітуберкулёзны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для папярэджання і лячэння туберкулёзу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гразелячэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння гразямі. Гразелячэбны курорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыкаменто́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з медыкаментамі. Медыкаментозны метад лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальнеагразелячэ́бніца, ‑ы, ж.

Лячэбніца для лячэння хворых гразямі і водамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кардыялагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння сардэчных хвароб. Кардыялагічны санаторый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьгрыбко́вы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння грыбковых захворванняў. Супрацьгрыбковыя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электратэрапі́я, ‑і, ж.

Выкарыстанне электрычных з’яў, працэсаў для лячэння; электралячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

санато́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Спецыяльна абсталяваная для лячэння, прафілактыкі захворванняў і адпачынку стацыянарная ўстанова курортнага тыпу.

Бальнеалагічны с.

|| прым. санато́рны, -ая, -ае і санато́рскі, -ая, -ае.

Санаторны рэжым.

Санаторскі аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лячны́ ’лекавы’ (лях., Сл. ПЗБ). Хаця ёсць каш. lėčni ’прызначаны для лячэння’, чэш. léčný, славац. liečny, славен. lẹčę̑n, харв. lȉječan, бел. лексема, відаць, запазычана з польск. leczny ’які для лячэння’. Праформа для іх lěč‑ьnъ < lěčiti (Слаўскі, 4, 103) > лячы́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)