падхва́тнік, ‑а, м.
Тое, што і сак, сачок. Лавіць рыбу падхватнікам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ухва́тывать несов. хапа́ць; (улавливать — ещё) лаві́ць; см. ухвати́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знясла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.
Зганьбіць, ачарніць каго-н.
З. сумленнага чалавека.
|| незак. знеслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; наз. знеслаўле́нне, -я, н.
|| наз. знясла́ўленне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мышкава́ць, ‑куе; незак.
Лавіць мышэй (пераважна аб лісіцы). Лісіцы мышкуюць у палях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што і без дап.
Лавіць рыбу на блясну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ула́вливать несов., в разн. знач. уло́ўліваць, лаві́ць; см. улови́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гарпу́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., каго-што.
Здабываць (лавіць) пры дапамозе гарпуна (рыбу, марскіх жывёл).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́як.
1. прысл. Нейкім чынам, спосабам.
Трэба н. дабрацца дамоў.
2. прысл. Аднойчы.
Н. вясной пайшлі рыбу лавіць.
3. безас., у знач. вык., з інф. Нельга, няма як (разм.).
Дзіця н. кінуць адно.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падвало́ка, ‑і, ДМ ‑лоцы, ж.
Невялікі невад. Лавіць рыбу падвалокаю. □ З песняю цягне арцель падвалокі. Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лава́ць, лова́ць (1‑я ас. лава́ю) — паўд.-усх. ’лавіць’ (Янк. I, Шн., Нар. сл., Шатал., Мат. Гом.), лава́цца ’лавіцца’ (ТС). Псеўдаітэратыўная форма дзеяслова лаві́ць (гл.) паводле аналогіі да хватаць. Гл. таксама лавіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)