Кісля́к 1 ’сыракваша’ (
Кісля́к 2 ’стары грыб’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кісля́к 1 ’сыракваша’ (
Кісля́к 2 ’стары грыб’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ква́сны ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кісля́ціна ’шэрсць, выбраная з вырабленай скуры’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кіслата́ ’хімічныя злучэнні, звычайна кіслыя на смак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Паса́джанка, посаджанка ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кваслі́на ’вада, у якой рашчыняецца вотруб’е на кісель’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лімо́н, ‑а,
1. Паўднёвае вечназялёнае пладовае цытрусавае дрэва сямейства рутавых.
2. Авальны плод гэтага дрэва з тоўстай пахучай жоўтай скуркай,
[Перс. līmūn.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зо́лкі ’сыры, пранізлівы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кісля́ ’кіслата’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пракі́слы, ‑ая, ‑ае.
Сапсаваны ў выніку браджэння;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)