я́дрица ж., собир. (крупа) я́дрыца, -цы ж., цэ́лыя кру́пы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

про́са, ‑а, н.

Злакавая расліна, з зерня якой атрымліваюцца крупы. На ўзаранай і шчодра ўгноенай попелам цаліне закаласілася жыта, проса, авёс, ячмень. В. Вольскі. // Крупы, прыгатаваныя з зерня гэтай расліны. Зварыць кашу з проса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таўка́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Кароткая прылада з патоўшчаным круглым канцом, якой таўкуць што-н.

Жанчыны таўклі таўкачамі крупы на куццю.

2. перан. Пра някемлівага чалавека (разм., зневаж.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мукае́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жук сямейства пляскатацелых, які псуе муку, крупы, гародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чумі́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чумізы, зроблены з чумізы. Чумізныя крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́дрыца, ‑ы, ж.

Крупы з абадраных цэлых зярнят, пераважна грэцкія. Крупеня з ядрыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ячме́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Разм. Ячменная салома, ячменныя крупы, ячменная мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проде́л м., спец. (дроблёная крупа) се́чка, -кі ж.; дра́ныя кру́пы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́чка, -і, ДМ -чцы, ж.

1. Дробна нарэзаная салома, трава на корм жывёле.

Запарыць сечкі карове.

2. Драблёныя крупы.

Ячная с.

Грэчневая с.

3. Шырокі паўкруглы нож для ссякання капусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чумі́за, ‑ы, ж.

Буйная злакавая расліна, з зерня якой вырабляюцца каштоўныя мука і крупы.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)