трубаўкла́дчык

‘кран для ўкладкі труб’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трубаўкла́дчык трубаўкла́дчыкі
Р. трубаўкла́дчыка трубаўкла́дчыкаў
Д. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыкам
В. трубаўкла́дчык трубаўкла́дчыкі
Т. трубаўкла́дчыкам трубаўкла́дчыкамі
М. трубаўкла́дчыку трубаўкла́дчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адкруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак., што.

1. Круцячы, аддзяліць, зняць, адшрубаваць; адарваць.

А. дрот.

А. гайку.

А. кран.

2. Павярнуўшы ўбок, адкрыць; раскручваючы, разгарнуць, раскрыць.

А. кран.

А. паперу.

○

Адкруціць галаву (вушы) каму (разм., незадав.) — пагроза пакараць, расправіцца.

|| незак. адкру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трохто́нны, -ая, -ае.

1. Масай у тры тоны.

Т. груз.

2. Разлічаны на грузападымальнасць у тры тоны.

Т. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Крант ’кран’ (Нас., Шат., Касп., Яўс., Др.-Падб., Гарэц.). Да кран (гл.). Канцавое т незразумела.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

стрелово́й

1. прил. стралавы́;

стрелово́й кран стралавы́ кран;

2. сущ., техн. стралавы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кранаўшчы́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Машыніст, які абслугоўвае кран².

|| ж. кранаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

|| прым. кранаўшчы́цкі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трубаўкла́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы па ўкладцы труб.

2. Перасовачны пад’ёмны кран для ўкладкі труб у траншэі трубаправода.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ве́жавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вежы. Вежавае акно. Вежавыя байніцы.

•••

Вежавы кран гл. кран ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпая́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́ецца; зак.

Аддзяліцца пры награванні (аб прыпаянай частцы).

У самавара адпаяўся кран.

|| незак. адпа́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кра́навы I кра́новый, см. кран I

кра́навы II кра́новый;

~вая ўстано́ўка — кра́новая устано́вка; см. кран II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)