надра́цца сов. надра́ться;

~лася мно́га кары́ — надра́лось мно́го коры́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напластава́нне, -я, н.

1. гл. напластаваць.

2. мн. -і, -яў. Асадкавыя ўтварэнні ў горных пародах у выглядзе пластоў.

Напластаванні зямной кары.

Геалагічныя напластаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кары́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кару́ ко́рым
2-я ас. ко́рыш ко́рыце
3-я ас. ко́рыць ко́раць
Прошлы час
м. кары́ў кары́лі
ж. кары́ла
н. кары́ла
Загадны лад
2-я ас. кары́ кары́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ко́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

надра́тьсяI сов. надра́цца;

надрало́сь мно́го коры́ надра́лася мно́га кары́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баро́даўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -давак, ж.

Невялікая цвёрдая нарасць на скуры чалавека, на кары дрэў і інш.

|| прым. баро́давачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

налупі́ць¹, -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак., чаго.

1. Надраць пэўную колькасць чаго-н.

Н. кары.

2. Нарваць вялікую колькасць чаго-н. (разм.).

Н. морквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́ўшча ж. (масса) то́лща;

т. зямно́й кары́ — то́лща земно́й коры́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мача́ла, -ы, мн. -ы, -ча́л і -аў, ж.

Тонкія доўгія палоскі з лубянога слоя ліпавай кары, з якіх вырабляюць рагожу, вяроўкі і пад.

|| прым. мача́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́рына, ‑ы, ж.

Разм. Кавалак кары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крушы́на, -ы, ж.

Невялікае лісцевае дрэва сямейства крушынавых з чорнымі неядомымі ягадамі, а таксама слабіцельная настойка з кары гэтага дрэва.

|| прым. крушы́навы, -ая, -ае.

К. куст.

Сямейства крушынавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)