электралячэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да электралячэння. Электралячэбны кабінет. Электралячэбныя працэдуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дырэктара, належыць яму. Дырэктарская пасада. Дырэктарскі кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарэ́ктарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прарэктара, належыць яму. Прарэктарскія абавязкі. Прарэктарскі кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхатэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да псіхатэрапіі, да псіхатэрапеўта. Псіхатэрапеўтычнае лячэнне. Псіхатэрапеўтычны кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маса́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да масажу. Масажныя прыёмы. // Прызначаны для масажу. Масажны кабінет. Масажны стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фата́рый, ‑я, м.

Спец. Святлолячэбны кабінет для правядзення групавога светлавога і цеплавога абпраменьвання лячэбнага і прафілактычнага характару.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працэду́ра, -ы, мн. -ы, -ду́р, ж.

1. Афіцыйны парадак дзеянняў, выканання, абмеркавання чаго-н. (кніжн.).

П. падпісання дагавора.

2. звычайна мн. Асобны працэс лячэння (напр., ванна, кампрэс і пад.), загартоўвання, гігіены цела.

Хадзіць у паліклініку на працэдуры.

Водныя працэдуры.

|| прым. працэду́рны, -ая, -ае.

П. кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неўрапаталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да неўрапаталогіі. Неўрапаталагічны кабінет. // Звязаны з парушэннем дзейнасці нервовай сістэмы. Неўрапаталагічны сімптом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізіятэрапеўты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фізіятэрапіі. Фізіятэрапеўтычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння фізіятэрапіяй. Фізіятэрапеўтычны кабінет. Фізіятэрапеўтычная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубапратэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пратэзавання зубоў. // Прызначаны для вырабу і ўстаўляння зубных пратэзаў. Зубапратэзная майстэрня. Зубапратэзны кабінет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)