нарука́ўны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца на рукаве.

Н. знак.

Нарукаўная павязка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́рбавы ге́рбовый;

г. знак — ге́рбовый знак;

○ ~вая папе́ра — ге́рбовая бума́га;

г. збор — ге́рбовый сбор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тава́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Прадукт працы, выраблены для абмену, продажу.

Тавары шырокага ўжытку.

|| прым. тава́рны, -ая, -ае.

Таварнае абазначэнне.

Т. выгляд (добры знешні выгляд тавару). Т. знак (знак прадпрыемства, фірмы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́чбіна ж., разг. (один знак) ци́фра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́та ж. (отличительный знак) ме́тка, ме́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праця́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі (—).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыякрыты́чны, ‑ая, ‑ае.

У выразе: дыякрытычны знак гл. знак.

[Ад грэч. diakritikos — адметны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́та ж. (знак, метка) ме́та, род. ме́ты ж., ме́тка, -кі ж., знак, род. зна́ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ківо́к, кіўка́, мн. кіўкі́, кіўко́ў, м.

Нахіл галавы ў знак прывітання, згоды і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клі́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Знак прыпынку (!), які ставіцца ў канцы клічнага сказа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)