славе́сны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да славеснасці. Славеснае аддзяленне універсітэта. Славесныя заняткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэматы́чны, -ая, -ае.

1. Які трымаецца пэўнай сістэмы (у 1 знач.).

С. каталог навуковай літаратуры.

2. Рэгулярны, які пастаянна паўтараецца, не перапыняецца.

Сістэматычныя ўрокі па музыцы.

Сістэматычна (прысл.) наведваць заняткі.

|| наз. сістэматы́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Наўрок ’урокі, чары’ (Бяльк.). Да ўрок ’тс’ з узмацняльным на- (магчыма, з мэтай адрозніць ад урок ’вучэбныя заняткі’) або непасрэдна ад дзеяслова наўрочыць ’сурочыць’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трэна́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэнажу; прызначаны для трэнажу. Трэнажныя заняткі. Трэнажная праграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ито́говый

1. бухг. падраху́нкавы; (общий) агу́льны;

2. (обобщающий) падагульня́ючы;

ито́говое заня́тие падагульня́ючыя заня́ткі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуртко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гуртка (у 2, 3 знач.). Гуртковыя заняткі. Гуртковая работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самападгато́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Самастойныя заняткі, падрыхтоўка сябе да чаго‑н. Спартыўная самападгатоўка студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спартла́ндыя, ‑і, ж.

Школьныя, піянерскія лагеры, дзе шырока праводзяцца цікавыя спартыўныя заняткі, арганізуюцца спаборніцтвы па рухавых гульнях.

[Ад слоў спартыўны і ландыя — краіна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індывідуалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й, -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) індывідуальным (у 1 знач.), не падобным на іншых; устанавіць (устанаўліваць) што-н. дастасавальна да кожнага асобнага выпадку, асобы.

І. заняткі з вучнямі.

|| наз. індывідуаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

семіна́р, ‑а, м.

1. Практычныя заняткі студэнтаў у вышэйшай навучальнай установе па якому‑н. спецыяльнаму прадмету, тэме; абмеркаванне студэнцкіх ці аспіранцкіх дакладаў. Семінары па літаратуры.

2. Групавыя заняткі, гурток для павышэння кваліфікацыі, ідэйна-палітычнага ўзроўню. Семінар прапагандыстаў. □ Быў семінар кінакрытыкаў. Мы глядзелі чатыры-пяць фільмаў у дзень. «Маладосць».

[Ад лац. seminarium — рассаднік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)