вы́каўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Забрудзіць вопратку, стаць брудным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Насулотаць ’забрудзіць’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Гл. сулотаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абга́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Забрудзіць сябе чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмы́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Пакрыць граззю, забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засме́ціць, -е́чу, -е́ціш, -е́ціць; -е́чаны; зак., што.

1. Забрудзіць смеццем.

З. падлогу.

2. перан. Запоўніць чым-н. непатрэбным, шкодным.

З. мову грубымі словамі.

|| незак. засме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захлю́ндрыць

‘забрудзіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. захлю́ндру захлю́ндрым
2-я ас. захлю́ндрыш захлю́ндрыце
3-я ас. захлю́ндрыць захлю́ндраць
Прошлы час
м. захлю́ндрыў захлю́ндрылі
ж. захлю́ндрыла
н. захлю́ндрыла
Загадны лад
2-я ас. захлю́ндры захлю́ндрыце
Дзеепрыслоўе
прош. час захлю́ндрыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зацо́гаць

‘забрудзіць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацо́гаю зацо́гаем
2-я ас. зацо́гаеш зацо́гаеце
3-я ас. зацо́гае зацо́гаюць
Прошлы час
м. зацо́гаў зацо́галі
ж. зацо́гала
н. зацо́гала
Загадны лад
2-я ас. зацо́гай зацо́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацо́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перапага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Спаганіць, забрудзіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завэ́дзгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Завэдзгаць кашулю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Заквэцаць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)