Verbum

двухме́рны, -ая, -ае.

Які мае два вымярэнні.

|| наз. двухме́рнасць, -і, ж.

двухпа́льцы, -ая, -ае.

Які мае толькі два пальцы (у 1 знач.).

рог², рага́, мн. рагі́, -о́ў, м.

Месца, дзе сыходзяцца, перасякаюцца два прадметы ці два бакі чаго-н.

На рагу вуліцы.

Р. стала.

Р. хусткі.

|| памянш. ражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

спары́ш¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Два спараныя прадметы (каласы, плады, арэхі і пад.).

Агуркі-спарышы.

2. Два гліняныя гаршчочкі, злучаныя агульнай ручкай, у якіх насілі яду ў час палявых работ.

пазаўчо́ра, прысл.

Напярэдадні ўчарашняга дня, два дні назад.

|| прым. пазаўчара́шні, -яя, -яе.

двухго́ддзе, -я, н.

1. Тэрмін у два гады.

Мінулае д.

2. чаго. Гадавіна падзеі, якая адбылася два гады назад.

Споўнілася д. са дня прыняцця Закона «Аб мовах у Рэспубліцы Беларусь».

|| прым. двухгадо́вы, -ая, -ае.

двухскладо́вы, -ая, -ае.

Які мае два склады.

Двухскладовае слова.

|| наз. двухскладо́васць, -і, ж.

пазале́тась, прысл.

Два гады назад.

Гэта было п.

|| прым. пазале́ташні, -яя, -яе.

Пазалеташняя вясна.