пане́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Незамужняя дачка пана.

2. Маладая дзяўчына.

|| памянш.-ласк. пане́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бандаро́ўна, ‑ы, ж.

Дачка бондара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

царэ́ўна, ‑ы, ж.

Дачка цара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяко́ўна, ‑ы, ж.

Разм. Дзякова дачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

князёўна, ‑ы, ж.

Незамужняя дачка князя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папо́ўна, ‑ы, ж.

Разм. Дачка папа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. Клікаць, зваць, падзываць. —

Мама!

Ідзі, — гукае дачка.

2. Гучна гаварыць, крычаць.

|| аднакр. гукну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. гука́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Сястра́н ’пляменнік’ (астрав., шальч., Сл. ПЗБ), сестране́ц ’сын сястры’ (Сцяшк.), сестра́нец ’тс’ (Нас., Маш.), сястры́нец ’тс’ (Жд. 2, Сцяшк., Варл.), сестрані́ца ’дачка сястры’, ’пляменніца’, се́стрінка ’тс’ (Нас.), сястрані́ца ’стрыечная сястра’ (Чэрн.), ст.-бел. сестренецъ ’пляменнік, сын сястры’ (Ст.-бел. лексікон), сестранка ’пляменніца, дачка сястры’ (там жа). Укр. сестрі́нець ’пляменнік, сын сестры’, сестрі́ниця, сестрі́нка ’пляменніца, дачка сястры’, рус. сестри́нец ’сын сястры’, сестре́ни́ца ’стрыечная сястра’, сестрени́ца, сестря́нка ’дачка сястры; стрыечная сястра’, польск. siostrzeniec ’пляменнік, сын сястры’, в.-луж. sotrjenc ’сын сястры’, sotrjenca ’дачка сястры’, славін. sɵstřȧ̃nă ’дачка сястры’, sostrḯnc ’сын сястры’, чэш. sestřenec ’пляменнік’, sestřenice, дыял. sestřenka ’пляменніца’, славац. sesternica, sestrnička ’дачка сястры’, sestrenec ’пляменнік’, славен. sestràn ’пляменнік; сын сястры’, séstrna, séstrnica ’пляменніца’, балг. се́стринец ’пляменнік’, се́стриница ’пляменніца’. Да сястра. Прасл. *sestrěn(ьcь), *sestrěnica, *sestran‑ (Фасмер, 3, 613; Трубачоў, История терм., 67 і наст.). Параўноўваецца з літ. seserénas ’сын сястры’ (Траўтман, 258).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

графі́ня, ‑і, ж.

Жонка або дачка графа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вікантэ́са, ‑ы, ж.

Жонка або дачка віконта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)