цві́ліць

‘даводзіць да таго, каб што-небудзь пакрылася цвіллю’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цві́лю цві́лім
2-я ас. цві́ліш цві́ліце
3-я ас. цві́ліць цві́ляць
Прошлы час
м. цві́ліў цві́лілі
ж. цві́ліла
н. цві́ліла
Загадны лад
2-я ас. цві́ль цві́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час цві́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да нагнаць.

•••

Наганяць апетыт — даводзіць да стану моцнага жадання паесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. даводзіць ​1 — давесці ​1 (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вар’ява́ць, ‑р’юю, ‑р’юеш, ‑р’юе; незак.

1. Тое, што і вар’явацца.

2. каго. Раздражняць, злаваць, даводзіць да шаленства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцвярджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. сцвердзіць.

2. што, з дадан. і без дап. Настойліва даводзіць, упэўніваючы ў чым-н.

Старажылы сцвярджаюць, што за вёскай было возера.

Усе сцвярджаюць гэту ісціну.

|| наз. сцвярджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

палаві́нчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх частак, палавін (спец.).

Палавінчатая цэгла (бітая).

2. перан. Пазбаўлены цэласнасці, паслядоўнасці, які не даводзіць чаго-н. да канца.

Палавінчатыя меры.

Палавінчатае рашэнне.

|| наз. палаві́нчатасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́вільнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць правільнага. І таму Міколку часта даводзіцца спрачацца і заўзята бараніць свае думкі, даводзіць іх правільнасць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка згаджаецца, паддаецца ўздзеянню. Стаў даводзіць селяніну Нехта нейкі ў чорным: Як павінен быці ўслужным, Згодлівым, пакорным. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпяці́ць, -пячу́, -пяці́ш, -пяці́ць; -пяці́м, -пеціце́, -пяця́ць; -пячо́ны; незак., што.

1. Награваючы, даводзіць да кіпення; гатаваць.

К. малако.

2. Трымаць, варыць у кіпені; стэрылізаваць.

|| зак. закіпяці́ць, -пячу́, -пяці́ш, -пяці́ць; -пяці́м, -пеціце́, -пяця́ць; -пячо́ны (да 1 знач.).

|| наз. кіпячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даво́дзіцца ​1, ‑воджуся, ‑водзішся, ‑водзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Незак. да давесціся.

2. каму. Быць кім‑н. каму‑н. (пра сваяцтва). Маёр Платон Лагода даводзіўся Івану Воранаву стрыечным братам. Васілевіч. Слава .. дакладна ведае, што Язэп Васільевіч даводзіцца яму прадзедам. Жычка.

3. Зал. да даводзіць ​1.

даво́дзіцца ​2, ‑водзіцца; незак.

Зал. да даводзіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)