губа́​I анат. губа́, -бы́ ж.;

◊

наду́ть гу́бы надзьму́ць гу́бы;

губа́ не ду́ра погов. губа́ не дурна́я.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́малевацца сов., разг. (накрасить лицо, губы) нама́заться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растулі́ць сов., разг.

1. разжа́ть; разомкну́ть; разъедини́ть;

р. гу́бы — разжа́ть гу́бы;

2. разня́ть;

р. дало́ні — разня́ть ладо́ни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́сны¹, -аў.

Губы, рот.

Тонкія в.

Чуць з трэціх вуснаў (не непасрэдна, ад каго-н.). З вуснаў у в. (ад аднаго да другога).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обмета́ть​II сов.

1. (обшить крупными стежками) абкіда́ць;

2. (сыпью) безл., разг. асыпа́ць;

обмета́ло гу́бы (лицо́) асы́пала гу́бы (твар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хмы́ліць

‘хітравата або злосна ўсміхацца (хмыліць губы); касіць вочы, прыціскаць вушы (пра каня і пад.)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хмы́лю хмы́лім
2-я ас. хмы́ліш хмы́ліце
3-я ас. хмы́ліць хмы́ляць
Прошлы час
м. хмы́ліў хмы́лілі
ж. хмы́ліла
н. хмы́ліла
Загадны лад
2-я ас. хмы́ль хмы́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хмы́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

закапы́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Скрывіць, надзьмуць (губы), выражаючы гнеў, незадаволенасць і пад. Сарока закапыліла губы, пакрыўджаная, злосная. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́сіць сов.

1. отдёрнуть;

а. фіра́нку — отдёрнуть занаве́ску;

2. (губы) вы́пятить, оттопы́рить;

3. спец. (отвесом) отве́сить;

◊ а. гу́бы — наду́ться, оби́деться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запячы́ся сов., в разн. знач. запе́чься;

ка́ша до́бра ~пякла́ся — ка́ша хорошо́ запекла́сь;

кроў ~пякла́ся — кровь запекла́сь;

гу́бы ~пяклі́ся — гу́бы запекли́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засма́гнуць, -ну, -неш, -не; -ма́г, -гла; -ні; зак.

1. Звяць, засохнуць ад недахопу вільгаці.

Зеляніна паркаў засмагла без дажджу.

2. Перасохнуць (пра губы, рот).

У роце засмагла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)