вы́грузіць, -ружу, -рузіш, -рузіць; -ружаны; зак., што.

Дастаць і вынесці груз з чаго-н.

В. багаж.

|| незак. выгружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́грузка, -і, ДМ -зцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузі́ла, -а, мн. -ы, грузі́л і -аў, н.

Невялікі груз (у 1 знач.), які падвешваецца да лёскі вуды або сеткі для лепшага апускання іх у ваду пры лоўлі рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́лка ж.

1. (действие) нава́льванне, -ння ср., нава́лка, -кі ж.;

2. спец. нава́лка, -кі ж.;

в нава́лку нава́лам;

перевози́ть груз в нава́лку пераво́зіць груз нава́лам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незапатрабава́ны, ‑ая, ‑ае.

Якога не запатрабаваў адрасат (пра груз, пісьмо). Незапатрабаваны багаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кладь

1. (груз) пакла́жа, -жы ж.;

2. (скирда) обл. сці́рта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

франка-...

Першая састаўная частка складаных слоў-тэрмінаў, якая ў спалучэнні з наступнымі назоўнікамі — назвамі месца, пункта дастаўкі абазначае: з пагрузкай і дастаўкай за кошт адпраўшчыка-прадаўца да гэтага месца, пункта. Адправіць груз франка-вагон. Груз ідзе франка-Мінск.

[Ад іт. franco — свабодны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транзі́т, -у, М -зі́це, м.

1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы цераз прамежкавыя пункты.

2. Перавозка грузаў без перагрузак на прамежкавых станцыях.

|| прым. транзі́тны, -ая, -ае.

Т. груз.

Т. цягнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нявы́патрабаваны, ‑ая, ‑ае.

Не запатрабаваны адрасатам, які застаўся незабраным (пра груз, пісьмо і пад.). Нявыпатрабаваная тэлеграма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гі́ра, ‑ы, ж.

1. Металічны груз пэўнай вагі, які служыць мерай масы (вагі) пры ўзважванні прадметаў. Пудовая гіра. // Спартыўная прылада для гімнастычных практыкаванняў у цяжкай атлетыцы. Практыкаванне з гірамі і штангай.

2. Вісячы груз, які прыводзіць у рух механізм або з’яўляецца процівагай. Гіра насценнага гадзінніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)