тарха́нны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да тархана (у 2 знач.). Тарханная грамата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагаво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагавору; абумоўлены дагаворам. Дагаворная грамата. На дагаворных пачатках. Дагаворныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́йскі кита́йский;

◊ ~кая гра́мата — кита́йская гра́мота;

~кая сцяна́ — кита́йская стена́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

індульге́нцыя, ‑і, ж.

Каталіцкая грамата на адпушчэнне грахоў, якая выдаецца ад імя папы рымскага за асобыя заслугі перад царквой або за плату.

[Ад лац. indulgentia — міласць, спагадлівасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наказно́й ист. наказны́;

наказно́й атама́н наказны́ атама́н;

наказна́я гра́мота наказна́я гра́мата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

індульге́нцыя, -і, ж.

1. У каталіцызме: поўнае або частковае адпушчэнне грахоў, у якіх грэшнік пакаяўся на споведзі.

2. Грамата на адпушчэнне грахоў, якая выдаецца ад імя Папы Рымскага за асобыя заслугі перад царквой або за плату.

3. перан. Дазвол на якія-н. дзеянні, учынкі (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарава́льны прости́тельный, извини́тельный;

д. ўчы́нак — прости́тельный (извини́тельный) посту́пок;

○ ~ная гра́мата — жа́лованная гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывясны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны, прыстасаваны для прывешвання. Прывясны замок. Прывясная лямпа. □ Грамата напісана уставам на невялікім кавалку пергаменту з абрыўкам шнура ад згубленай прывясной пячаткі. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вери́тельный

1. даве́рны;

2. дипл. даве́рчы;

вери́тельная гра́мота даве́рчы ліст (даве́рчая гра́мата).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гра́матка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Памянш. да грамата (у 3 знач.); пісьмо, пасланне. [Летапісец] спісвае ўсё ад слова і да слова з даўнейшых граматак пра долю Магілёва. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)