го́рна-абагача́льны го́рно-обогати́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рна-лясі́сты го́рно-леси́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рна-металургі́чны го́рно-металлурги́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айма́к, -а́, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Бураціі, Горна-Алтайскай аўтаномнай вобласці і Манголіі.

|| прым. айма́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рны², -ая, -ае (разм.).

Поўны гора; гаротны.

Г. сум твой сэрцам чую.

Горна (безас.; у знач. вык.) на душы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́рно-алта́йский го́рна-алта́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рно-металлурги́ческий го́рна-металургі́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рно-обогати́тельный горнаўзбагача́льны, го́рна-абагача́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

горн​II (сигнальный) горн, род. го́рна м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Го́рно-Алта́йск г. Го́рна-Алта́йск, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)