Го́рна
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Го́рна |
| Р. |
Го́рна |
| Д. |
Го́рну |
| В. |
Го́рна |
| Т. |
Го́рнам |
| М. |
Го́рне |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| го́рна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
го́рна нареч.
1. го́рько, го́рестно;
г. пла́каць — го́рько (го́рестно) пла́кать;
2. в знач. безл. сказ. оби́дно;
так мне ста́ла г. — так мне ста́ло оби́дно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
го́рна,
Разм.
1. Прысл. да горны 2.
2. безас. у знач. вык. Пра цяжкі прыгнечаны стан, у якім знаходзіцца хто‑н., перажываючы гора. І было самотна, надта было горна, Было многа крыўды, было многа слёз. Гурло. Пачынаюць думкі грызці — сумна, горна. Дзяргай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ГО́РНА,
канал Горна, рака ў Кармянскім р-не Гомельскай вобл., правы прыток р. Сож (бас. Дняпра). Даўж. 20 км. Пл. вадазбору 109 км². Пачынаецца за 2 км на Пд ад в. Багданавічы. Ад вытоку на працягу 11,3 км рэчышча каналізаванае.
т. 5, с. 361
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Горна (р.) 3/568; 5/447 (к.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Горна (в., Лагойскі р-н) 6/240 (к.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
горна... і горна-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач. горны¹, напр.: горна-металургічны, горнарабочы, горнастралковы, горнакліматычны, горназдабываючы, горнахімічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рна-абагача́льны, -ая, -ае.
Які мае адносіны да здабычы каштоўных мінералаў з руды.
Г. камбінат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
го́рна-лясі́сты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
го́рна-лясі́сты |
го́рна-лясі́стая |
го́рна-лясі́стае |
го́рна-лясі́стыя |
| Р. |
го́рна-лясі́стага |
го́рна-лясі́стай
го́рна-лясі́стае |
го́рна-лясі́стага |
го́рна-лясі́стых |
| Д. |
го́рна-лясі́стаму |
го́рна-лясі́стай |
го́рна-лясі́стаму |
го́рна-лясі́стым |
| В. |
го́рна-лясі́сты (неадуш.) |
го́рна-лясі́стую |
го́рна-лясі́стае |
го́рна-лясі́стыя (неадуш.)
го́рна-лясі́стых (адуш.) |
| Т. |
го́рна-лясі́стым |
го́рна-лясі́стай
го́рна-лясі́стаю |
го́рна-лясі́стым |
го́рна-лясі́стымі |
| М. |
го́рна-лясі́стым |
го́рна-лясі́стай |
го́рна-лясі́стым |
го́рна-лясі́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)