тамга́, ‑і,
1. Кляймо, метка на чым‑н. як знак уласнасці (першапачаткова ў родавым грамадстве манголаў).
2.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тамга́, ‑і,
1. Кляймо, метка на чым‑н. як знак уласнасці (першапачаткова ў родавым грамадстве манголаў).
2.
[Цюрк.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тамга́ ’кляймо, метка, пячаць, пячатка’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарсі́нкі ’лёгкія тапачкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кааператы́ў, -ты́ва,
1. Арганізацыя (вытворчая, жыллёва-будаўнічая,
2. Кватэра, набытая ў такой жыллёва-будаўнічай арганізацыі; кааператыўная кватэра (
3. Магазін спажывецкай кааперацыі (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Прадпрые́мства ’вытворчая ці
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Торг ’здзелка, гандаль’, ’кірмаш’, ’базар, рынак, месца гандлю’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
факто́рыя, ‑і,
1.
2. Пункт, які займаецца закупам прадметаў промыслу і гандлем у аддаленых прамысловых раёнах.
[Англ. factory.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мемарыя́л ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́шліна, ‑ы,
Дзяржаўны грашовы збор за тавары, якія ўвозяцца або вывозяцца.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гандлёвы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да гандлю, звязаны з яго вядзеннем і арганізацыяй.
2. Які займаецца гандлем, служыць месцам для гандлю.
3. Які з’яўляецца прадметам гандлю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)