га́ма-глабулі́н, -ну м., фарм. га́мма-глобули́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́ма-спектро́метр м., тех., физ. га́мма-спектро́метр
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
га́ма-прамяні́ (род. га́ма-прамянёў) мн., физ. га́мма-лучи́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
міно́рны муз., перен. мино́рный;
~ная га́ма — мино́рная га́мма;
м. настро́й — мино́рное настрое́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
храматы́чны физ., муз. хромати́ческий;
~ная абера́цыя — хромати́ческая аберра́ция;
~ная га́ма — хромати́ческая га́мма
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Га́ма ’гама (музыч. і да. т. п.)’ (БРС). Рус. га́мма, укр. га́ма. Крыніцай запазычання з’яўляецца франц. gamme ’тс’ або ням. Gamme < франц. У аснове тэрміна ляжыць назва грэч. літары γ (γάμμα), якая трапіла ў франц. і ням. мовы з іт. gamma. Падрабязна гл. Шанскі, 1, Г, 24–25.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)