прыміры́цель, ‑я, м.

Той, хто прымірае каго‑н. з кім‑н. Выступаць у ролі прымірыцеля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ла муз., театр.

1. сущ., нескл., ср. со́ло;

2. нареч. со́ло;

выступа́ць с. — выступа́ть со́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буржуа́, нескл., м.

Прадстаўнік класа буржуазіі. Ліберальныя буржуа зусім не мелі на ўвазе выступаць супраць самадзяржаўя. «Полымя».

[Фр. bourgeois.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

набы́льваць

‘распавядаць, апісваць, пісаць што-небудзь і без прамога дапаўнення; выступаць у пэўнай якасці, мерыцца ў каго-небудзь (набыльваць на кавалера)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набы́льваю набы́льваем
2-я ас. набы́льваеш набы́льваеце
3-я ас. набы́львае набы́льваюць
Прошлы час
м. набы́льваў набы́львалі
ж. набы́львала
н. набы́львала
Загадны лад
2-я ас. набы́львай набы́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набы́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заіка́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць заікастага. Неўзабаве [Адамчык] і сам, нягледзячы на сваю заікастасць, паспрабаваў там-сям выступаць з прамовамі. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ло

1. муз. со́ла нескл., ср.;

2. нареч. со́ла;

выступа́ть со́ло выступа́ць со́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наро́сцеж, прысл.

Разм. Адкрыта, шчыра (гаварыць, выступаць). Містэр, гавару я з вамі наросцеж, Каб пачуў мяне За акіянам народ. Карызна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Выступаць у якасці апанента на дыспуце, спрэчцы; быць чыім‑н. апанентам. // Наогул пярэчыць каму‑н. у спрэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Выканаць (выконваць) сола, выступіць (выступаць) у якасці саліста. Іграючы, мужчыны сядзелі, а жанчыны стаялі. Саліравала чарнявая скрыпачка. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рэйліковаць (рейликовать) ’пярэчыць’ (Гарб.). Ад польск. replikować ’адказваць на абвінавачанні, папрокі’ < лац. replico ’выступаць з пярэчаннем’. Гл. рэпліка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)