адпаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; заг. адпаі; зак., каго.
1. Адкарміць малаком; выгадаваць на пойле. Адпаіць цяля.
2. Разм. Вылечыць, давесці да нармальнага стану якім‑н. пітвом, лякарствам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вскорми́ть сов.
1. (вскормить) вы́карміць, мног. павыко́рмліваць;
2. (воспитать, вырастить) мног. вы́гадаваць, павыгадо́ўваць, узгадава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павыгадо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Выгадаваць усіх, многіх або ўсё, многае. Павыгадоўваць сыноў. Павыгадоўваць сады. □ Ветэраны працы і вайны, якія даўно павыгадоўвалі сваіх дзяцей, выказалі жаданне стаць шэфамі навічкоў-падлеткаў. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
воспита́ть сов.
1. в разн. знач. вы́хаваць;
воспита́ть де́вочку вы́хаваць дзяўчы́нку;
воспита́ть борца́ми за свобо́ду вы́хаваць барацьбіта́мі за свабо́ду;
воспита́ть чу́вство отве́тственности вы́хаваць пачуццё адка́знасці;
2. (вырастить, вскормить) вы́гадаваць;
воспита́ть расте́ние вы́гадаваць раслі́ну;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нагадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак.
1. каго. Выгадаваць у нейкай колькасці. Нагадаваць дзяцей. // чаго. Вырасціць у нейкай колькасці. Тым часам падраслі дочкі, нагадавалі вазонаў. Шахавец.
2. што. Нарасціць, добра кормячы. Нагадаваць на парсюку сала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пагадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., заг. пагадуй; каго.
1. Выгадаваць, вырасціць усіх, многіх. — А яшчэ, не дай божа, бацька не вернецца з вайны, то хто дзяцей пагадуе. Лобан.
2. і без дап. Гадаваць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.
1. Старанна даглядаючы, забяспечыць рост, развіццё каго‑, чаго‑н. Разгадаваць сад. □ [Васіліса:] А ты толькі і ведаеш сваіх коней. Разгадаваў, як на выстаўку. Гурскі.
2. Выгадаваць у вялікай колькасці, распладзіць. Разгадаваць свіней.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ходить сов.
1. (исходить) вы́хадзіць, абхадзі́ць;
2. (добиться выздоровления) вы́хадзіць;
3. (вырастить) вы́няньчыць, мног. павыня́ньчваць, вы́гадаваць, мног. павыгадо́ўваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свінчо́, ‑чаці, ДМ ‑чаці, Т ‑чом, н.
Разм.
1. Падсвінак. [Соль] бераглі толькі для важных патрэб: саліць агуркі, капусту або сала, калі ўдавалася выгадаваць якое свінчо. Якімовіч. З жыўнасці ў двары — адна карова, ні свінчаці, ні кураняці няма. Навуменка.
2. перан. Памянш. да свіння (у 2, 3 знач.). [Маці:] — Малады яшчэ, а свінчо такое... Пташнікаў. Я добра разумею, што я няўдзячнае свінчо, што мне трэба змоўчаць. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узгадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.
Выгадаваць (пра людзей). Дзетак узгадаваць — не грыбоў назбіраць. Прыказка. // Выхаваць, сфарміраваць духоўна. Яго характар і асобу [Міколы Гусоўскага], бясспрэчна, узгадавала родная глеба — прырода, гісторыя і звычаі Беларусі. У. Калеснік. / у перан. ужыв. У сэрцы, у думках сваіх .. Я яе [свабоду] узгадаваў І сваёю назваў... Купала. // Вырасціць (жывёлу, расліны). Дзед .. паціху ідзе да яблынь і груш. Ён сам сваімі рукамі ўзгадаваў гэты сад. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)