адпаі́ць, ‑паю, ‑поіш, ‑поіць; заг. адпаі; зак., каго.

1. Адкарміць малаком; выгадаваць на пойле. Адпаіць цяля.

2. Разм. Вылечыць, давесці да нармальнага стану якім‑н. пітвом, лякарствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)