блё́хаць
‘пляскаць, плюхаць што-небудзь (напр., ваду) і ў якасці безасабовага дзеяслова (пачало блёхаць)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
блё́хаю |
блё́хаем |
| 2-я ас. |
блё́хаеш |
блё́хаеце |
| 3-я ас. |
блё́хае |
блё́хаюць |
| Прошлы час |
| м. |
блё́хаў |
блё́халі |
| ж. |
блё́хала |
| н. |
блё́хала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
блё́хай |
блё́хайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
блё́хаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
змітусі́ць
‘узбаламуціць, ускаламуціць каго-небудзь, што-небудзь (змітусіць народ, змітусіць ваду); перабіць расказ каго-небудзь (змітусіць каго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
змітушу́ |
змітусі́м |
| 2-я ас. |
змітусі́ш |
змітусіце́ |
| 3-я ас. |
змітусі́ць |
змітуся́ць |
| Прошлы час |
| м. |
змітусі́ў |
змітусі́лі |
| ж. |
змітусі́ла |
| н. |
змітусі́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
змітусі́ |
змітусі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
змітусі́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ватэрлі́нія, -і, мн. -і, -ній, ж. (спец.).
Лінія на борце, да якой судна апускаецца ў ваду пры нармальнай асадцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цура́, -ы́, ж.
Страва з пакрышанага ў квас або ў ваду хлеба з соллю, цыбуляй, часам з алеем; рулі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чарпа́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).
Прылада, пасудзіна для чэрпання.
Выліць з лодкі ваду чарпалкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павыліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.
Выліць усё, многае ці што-н. з многіх пасудзін.
П. ваду з вёдраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
водаправо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Сістэма збудаванняў, якая пастаўляе ваду ў месцы спажывання.
|| прым. водаправо́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пампава́ць, -пу́ю, -пу́еш; -пу́е; -пу́й; незак., што.
Падаваць у што-н. або выцягваць, здабываць помпай.
П. ваду.
|| наз. пампава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дымага́рны, -ая, -ае.
У выразе: дымагарная труба (спец.) — труба ў паравым катле, па якой праходзяць з топкі газы, што награваюць ваду.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак. (разм.).
1. Пачаць балбатаць.
Нешта забалбатаў і пайшоў.
2. Забулькатаць, забулькаць (пра ваду і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)