паапы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Апырскаць усіх, многіх або ўсё, многае. Паапырскваць прахожых. Паапырскваць вінаграднікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вспры́снуть сов.

1. спы́рснуць, апы́рскаць;

2. (отметить выпивкой) прост. замачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пабры́зкаць

‘злёгку апырскаць, накрыць пырскамі каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення; некаторы час папырскаць (пра дождж)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабры́зкаю пабры́зкаем
2-я ас. пабры́зкаеш пабры́зкаеце
3-я ас. пабры́зкае пабры́зкаюць
Прошлы час
м. пабры́зкаў пабры́зкалі
ж. пабры́зкала
н. пабры́зкала
Загадны лад
2-я ас. пабры́зкай пабры́зкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабры́зкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. каго-што. Пакрапіць пырскамі; апырскаць. Спырскаць бялізну.

2. што. Зрасходаваць пырскаючы; выпырскаць. Спырскаць духі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спры́снуть сов.

1. разг. апы́рскаць, папы́рскаць, спы́рснуць;

2. перен., прост., шутл. замачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надушы́цца, ‑душуся, ‑душышся, ‑душыцца; зак.

Апырскаць сябе духамі, чым‑н. пахучым. — Ах, як вы надушыліся, Максім Андрэевіч! Што гэта ў вас — «Макі», «Белая акацыя»? Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паапы́рсквацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Апырскаць сябе чым‑н., запэцкацца ў што‑н. — пра ўсіх, многіх. [Люба:] — Дарога, відаць, не малая была, вунь як паапырскваліся. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опыли́ть сов.

1. (подвергнуть опылению) бот. апылі́ць;

ве́тер опыли́л цвето́к ве́цер апылі́ў кве́тку;

2. (порошком) с.-х. апылі́ць; (раствором) апы́рскаць, мног. паапы́рскваць;

опыли́ть поражённые виногра́дники апылі́ць (апы́рскаць) пашко́джаныя вінагра́днікі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́рснуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Пырскаючы на каго‑, што‑н., намачыць; апырскаць. [Сцёпка] папярхнуўся вадой, якую трымаў у роце, рыхтуючыся спырснуць марлю, і кінуўся да мяне: — Здароў, братка, здароў, студэнт. Радкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надушы́ць ​1, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-чаго.

Разм. Раздушыць, расплюшчыць нейкую колькасць каго‑, чаго‑н. Надушыць мух. Надушыць яблыкаў.

надушы́ць ​2, ‑душу, ‑душыш, ‑душыць; зак., каго-што.

Апырскаць духамі, чым‑н. пахучым. Надушыць насоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)