вы́лупіць, -плю, -піш, -піць; -плены; зак. (разм.).

1. што. З сілай выдраць.

В. ліст з кнігі.

В. прабой з вушака.

2. каго. Набіць, адлупцаваць.

◊

Вылупіць вочы (разм., неадабр.) — пільна паглядзець шырока расплюшчанымі вачамі.

|| незак. вылу́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць. [Стары:] — Нас пагналі ў скарбовае гумно, а там адсцябалі лазою. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмянта́шыць

‘навастрыць мянташкай што-небудзь (касу); адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмянта́шу адмянта́шым
2-я ас. адмянта́шыш адмянта́шыце
3-я ас. адмянта́шыць адмянта́шаць
Прошлы час
м. адмянта́шыў адмянта́шылі
ж. адмянта́шыла
н. адмянта́шыла
Загадны лад
2-я ас. адмянта́ш адмянта́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час адмянта́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адшара́хаць

‘адлупцаваць, адкінуць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адшара́хаю адшара́хаем
2-я ас. адшара́хаеш адшара́хаеце
3-я ас. адшара́хае адшара́хаюць
Прошлы час
м. адшара́хаў адшара́халі
ж. адшара́хала
н. адшара́хала
Загадны лад
2-я ас. адшара́хай адшара́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адшара́хаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́чубіць

‘натузаць за валасы, пабіць, адлупцаваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чублю вы́чубім
2-я ас. вы́чубіш вы́чубіце
3-я ас. вы́чубіць вы́чубяць
Прошлы час
м. вы́чубіў вы́чубілі
ж. вы́чубіла
н. вы́чубіла
Загадны лад
2-я ас. вы́чубі вы́чубіце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́чубіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шалестаць

‘пабіць, адлупцаваць каго-небудзь, што-небудзь; паабрываць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́шалестаю вы́шалестаем
2-я ас. вы́шалестаеш вы́шалестаеце
3-я ас. вы́шалестае вы́шалестаюць
Прошлы час
м. вы́шалестаў вы́шалесталі
ж. вы́шалестала
н. вы́шалестала
Загадны лад
2-я ас. вы́шалестай вы́шалестайце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́шалестаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пападжо́гаць

‘пасекчы, адлупцаваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пападжо́гаю пападжо́гаем
2-я ас. пападжо́гаеш пападжо́гаеце
3-я ас. пападжо́гае пападжо́гаюць
Прошлы час
м. пападжо́гаў пападжо́галі
ж. пападжо́гала
н. пападжо́гала
Загадны лад
2-я ас. пападжо́гай пападжо́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пападжо́гаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адхадзі́ць², -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак. (разм.).

1. Скончыць, перастаць хадзіць.

2. што. Прахадзіць куды-н., дзе-н. пэўны час.

3. што. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.

А. ногі.

4. каго-што. Адлупцаваць, набіць.

А. дзягай.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отодра́ть сов.

1. ададра́ць, мног. пааддзіра́ць;

2. (высечь) прост. адлупцава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Адгайдама́шыць ’моцна адлупцаваць’ (Яўс.) да гайдамак. Параўн. абгайдамашыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)