павыпіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выпілаваць у многіх месцах, выпілаваць многа чаго‑н. Павыпілоўваць рамкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павысвідро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Высвідраваць у многіх месцах; высвідраваць многа чаго‑н. Павысвідроўваць дзіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгнаі́ць, ‑гнаю, ‑гноіш, ‑гноіць; зак., што і чаго.

Разм. Дрэнна даглядаючы, захоўваючы, даць падгнісці. Падгyаіць бульбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налудзі́ць, ‑луджу, ‑лудзіш, ‑лудзіць; зак., што і чаго.

Лудзячы, вырабіць у якой‑н. колькасці. Налудзіць пасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Падмешваючы, мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці. Памятаць сечкі для каровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., чаго.

Полючы, вырваць нейкую колькасць пустазелля, непатрэбных раслін. Напалоць кош пустазелля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Перабіраючы, адабраць нейкую колькасць чаю‑н. Наперабіраць бульбы. Наперабіраць яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напля́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., чаго.

Разм. Ссячы, насячы ў вялікай колькасці, без разбору. Напляжыць лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наразво́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-чаго.

Развесці, распладзіць у вялікай колькасці. Наразводзіць кветак. Наразводзіць трусоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарубі́ць, ‑рублю, ‑рубіш, ‑рубіць; зак., чаго.

Спец. Вырубіць, здабыць у шахце (пра каменны вугаль). Нарубіць вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)