Verbum

хці́васць, ‑і, ж.

1. да чаго. Імкненне задаволіць ненасытнае жаданне чаго‑н. Гэтая хцівасць да грошай у Майбарады мяне дзівіць і абражае. Скрыган.

2. Сквапнасць, карыслівасць. Зоя Лагодзіч зрабіла адкрыццё, што хцівасць Дывінца, пра якую намякала Ліля, вымусіла.. брыгадзіра займацца спекуляцыяй. Асіпенка.

мегала...

Першая састаўная частка складаных слоў, якія абазначаюць вялікі памер, аграмаднасць чаго‑н., напрыклад: мегалазаўр, мегаламанія.

[Ад грэч. mégas — вялікі.]

мікраскапі́я, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае будову і выкарыстанне мікраскопа; вывучэнне чаго‑н. пры дапамозе мікраскопа.

мяша́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спец. Прыстасаванне для размешвання, мяшання чаго‑н.

набуры́ць, ‑буру, ‑бурыш, ‑бурыць; зак., што і чаго.

Прасвідраваць бурам у якой‑н. колькасці. Набурыць свідравін.

навалачы́ць, ‑лачу, ‑лочыш, ‑лочыць; зак., каго і чаго.

Разм. Тое, што і навалачы (у 1 знач.).

навыдзіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Выдраць у вялікай колькасці што‑н. Навыдзіраць цвікоў з сцяны.

нажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., чаго.

Разжаваць што‑н. у нейкай колькасці. Нажаваць хлеба.

падляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што.

Разм. Прыляпіць, прыклеіць пад чым‑н. // і чаго. Прыляпіць дадаткова.

паво́йны, ‑ая, ‑ае.

Які пры росце чапляецца за што‑н., абвіваецца вакол чаго‑н. Павойныя расліны.