каламе́са, ‑ы, ж.
Разм. Негустая сумесь чаго‑н.; месіва. Унізе гоніць каламесу Імклівасць злоснае ракі. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)