цюлюлю́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цюлюлю́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чха́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чылі́канне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ша́рканне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шту́рханне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пашырэ́нне, ‑я,
1.
2. Пашыраная частка чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэнтра́цыя, ‑і,
1.
2. Колькасць растворанага рэчыва, якая змяшчаецца ў пэўнай колькасці раствору.
[Лац. concentratio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адво́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Нічым не абмежаваны, вольны, што выконваецца
2. Які праводзіцца самавольна,
3. Непераканаўчы, бяздоказны, які не выклікаецца неабходнасцю, беспадстаўны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбаўле́нне, ‑я,
1.
2. Тое, што прыбаўлена, прыбавілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыто́чка 1, ‑і,
прыто́чка 2, ‑і,
1.
2. Тое, чым прыточана, прыстаўлена што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)