двае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дваіць і стан паводле знач. дзеясл. дваіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вурката́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вуркатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выгляда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выглядаць (у 3 знач.) — выглянуць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкарчо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. выкарчоўваць — выкарчаваць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кід, ‑у, М ‑дзе, м.

Дзеянне паводле дзеясл. выкіда́ць ​1 — выкінуць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выно́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выношваць — вынасіць (у 2, 3 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вырэ́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. вырэзваць — выразаць (у 1, 2, 4–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́садка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. высадзіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваеніза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ваенізаваць і стан паводле знач. дзеясл. ваенізавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валаво́джанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. валаводзіць і стан паводле знач. дзеясл. валаводзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)