дапну́ць
‘дабрацца, дайсці, дапасці да чаго-небудзь; давесці што-небудзь да каго-небудзь (дапнуць ісціну да субяседніка), зразумець што-небудзь (дапнуць да чаго-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапну́ |
дапнё́м |
| 2-я ас. |
дапне́ш |
дапняце́ |
| 3-я ас. |
дапне́ |
дапну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
дапну́ў |
дапну́лі |
| ж. |
дапну́ла |
| н. |
дапну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапні́ |
дапні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
дапну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пасо́ўгаць
‘паперасоўваць што-небудзь з месца на месца (пасоўгаць мэблю); парухаць, пасоваць чым-небудзь у розных кірунках (пасоўгаць граблямі); патыкаць у што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пасо́ўгаю |
пасо́ўгаем |
| 2-я ас. |
пасо́ўгаеш |
пасо́ўгаеце |
| 3-я ас. |
пасо́ўгае |
пасо́ўгаюць |
| Прошлы час |
| м. |
пасо́ўгаў |
пасо́ўгалі |
| ж. |
пасо́ўгала |
| н. |
пасо́ўгала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пасо́ўгай |
пасо́ўгайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пасо́ўгаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шаржава́ць
‘апісваць, адлюстроўваць каго-небудзь, што-небудзь у манеры шаржу (шаржаваць каго-небудзь, што-небудзь і без прамога дапаўнення); ісці на ворага (у ваеннай справе)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шаржу́ю |
шаржу́ем |
| 2-я ас. |
шаржу́еш |
шаржу́еце |
| 3-я ас. |
шаржу́е |
шаржу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
шаржава́ў |
шаржава́лі |
| ж. |
шаржава́ла |
| н. |
шаржава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шаржу́й |
шаржу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
шаржу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шы́хнуць
‘прашаптаць, сказаць паўшэптам што-небудзь і без прамога дапаўнення; абурыцца; адсекчы, падрапаць што-небудзь, ударыць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (па чым-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
шы́хну |
шы́хнем |
| 2-я ас. |
шы́хнеш |
шы́хнеце |
| 3-я ас. |
шы́хне |
шы́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
шы́хнуў |
шы́хнулі |
| ж. |
шы́хнула |
| н. |
шы́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
шы́хні |
шы́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
шы́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вопроша́ющий
1. прич. які́ (што) пыта́ецца, які́ (што) запы́твае;
2. прил. запыта́льны, запы́тлівы, дапы́тлівы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изголода́вшийся
1. прич. які́ (што) згалада́ўся, які́ (што) вы́галадаўся;
2. в знач. прил. згалада́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́зревший
1. прич. які́ (што) вы́спеў, які́ (што) даспе́ў;
2. прил. вы́спелы, спе́лы, паспе́лы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вызыва́ющий
1. прич. які́ (што) выкліка́е, які́ (што) вызыва́е;
2. прил. задзі́рлівы; (возмутительный) абура́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отдыха́ющий
1. прич. які́ (што) адпачыва́е; які́ (што) спачыва́е;
2. сущ. адпачыва́льнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздража́ющий
1. прич. які́ (што) раздражня́е; які́ (што) злуе́; см. раздража́ть;
2. прил. раздражня́льны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)