тэрако́тчык, ‑а, м.

Спецыяліст па вырабу тэракоты, рабочы тэракотавай вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́чнік, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які падрыхтоўвае ўток для ткання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халадзі́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае халадзільныя ўстаноўкі, машыны, прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуке́рачнік, ‑а, м.

Кандытар, які вырабляе цукеркі; рабочы цукерачнай фабрыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыгарэ́тчык, ‑а, м.

Рабочы тытунёвай фабрыкі, спецыяліст па вырабу цыгарэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпаклёўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца шпаклёўкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кваліфікава́ны

1. прич. квалифици́рованный;

2. в знач. прил. квалифици́рованный;

к. рабо́чы — квалифици́рованный рабо́чий;

~ная пра́ца — квалифици́рованная рабо́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наёмны, -ая, -ае.

1. Які працуе па найме або які выконваецца наёмнай сілай.

Н. рабочы.

Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

Наёмная кватэра.

3. Падкуплены, прадажны.

Н. забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадаме́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які сочыць за расходам або ўзроўнем вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гартава́льнік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца гартаваннем металаў і металічных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)