Verbum

папагуля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак.

Разм. Гуляць доўга, неаднаразова. — От гэта папагуляў! — з захапленнем усклікнуў сувязіст. Кулакоўскі.

папамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Мачыць доўга, неаднаразова; памачыць многа чаго‑н.

папаме́рзнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. папамёрз, ‑мерзла; зак.

Разм. Мерзнуць доўга, неаднаразова. [Максім Зялёнка:] — У крадуць [рукавіцы], тады папамерзнеш... Нядзведскі.

папапіса́ць, ‑пішу, ‑пішаш, ‑піша; зак., што, чаго і без дап.

Пісаць доўга, неаднаразова; напісаць многа чаго‑н.

папаструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Стругаць доўга, неаднаразова; пастругаць, перастругаць многа чаго‑н.

папатрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак., што, чаго і чым.

Разм. Трапаць доўга, неаднаразова; патрапаць многа чаго‑н.

папачаса́ць, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што і чаго.

Пачасаць ​² доўга, неаднаразова; пачасаць ​² многа чаго‑н.

папачы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Чысціць доўга, неаднаразова; пачысціць многа чаго‑н.

прыляжа́ць, ‑ляжу, ‑ляжыш, ‑ляжыць; ‑ляжым, ‑лежыце; зак., што.

Доўга лежачы, выклікаць зняменне якой‑н. часткі цела; адлежаць.

развы́цца, ‑выюся, ‑выешся, ‑выецца; зак.

1. Пачаць доўга, не перастаючы, выць. Ваўкі развыліся.

2. Груб. Расплакацца, разгаласіцца.