Verbum

надаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак., чаго.

Атрымаць даеннем якую‑н. колькасць малака. Надаіць вядро малака.

надво́р, прысл.

Вонкі адкуль‑н., за межы чаго‑н.; проціл. унутр. Выйсці з дому надвор.

надкасі́ць, ‑кашу, ‑косіш, ‑косіць; зак., што і чаго.

Крыху, часткова скасіць. Раніцай трохі надкасіў атавы.

надкусі́ць, ‑кушу, ‑кусіш, ‑кусіць; зак., што.

Пракусіць крыху або адкусіць частку чаго‑н. Надкусіць яблык.

назано́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., чаго.

Занесці, даставіць у вялікай колькасці. Назаносіць рэчаў у пакой.

намежава́ць, ‑мяжую, ‑мяжуеш, ‑мяжуе; зак., чаго.

Размежаваць у нейкай колькасці (зямлю, участкі лесу і пад.).

намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., чаго.

Разм. Узняць каламуту, зрабіць каламутным. Намуціць вады каля берага.

напрывя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Прывязаць у вялікай колькасці. Напрывязваць коней. Напрывязваць стужак.

напытлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., чаго.

Спытляваць нейкую колькасць (пра муку). Напытляваць мукі на пірагі.

нары́ць, ‑рые; зак., чаго.

Разрыхліць зямлю, нарабіць паглыбленняў у зямлі (пераважна рылам). Нарылі свінні ям.