палі́ў, ‑ліву, м.

Дзеянне паводле дзеясл. паліваць ​2 — паліць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павянча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

З’яднаць шлюбам паводле царкоўнага абраду. Павянчаць маладых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паглынаць (у 1, 3 знач.) і паглынацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагрукваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапрана́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падапранаць — падапрануць і падапранацца — падапрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падагнаць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. наладзіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. насаджваць ​2 — насадзіць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Паводле забабонных уяўленняў — выклікаць што‑н. чараваннем, вядзьмарствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. насіць (у 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)