сле́дующий

1. прич. які́ (што) ідзе́ (сле́дам, усле́д); які́ (што) хо́дзіць (сле́дам, усле́д); які́ (што) е́дзе (сле́дам, усле́д); які́ (што) ру́хаецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) накіро́ўваецца (сле́дам, усле́д); які́ (што) настае́ (надыхо́дзіць) (сле́дам, усле́д); см. сле́довать​ 1;

2. прил. насту́пны; (другой) другі́;

кто сле́дующий? хто насту́пны?;

на сле́дующий день на другі́ дзень;

в сле́дующий раз другі́м ра́зам (другі́ раз);

3. мест. насту́пны; (такой) такі́;

сле́дующим о́бразом такі́м чы́нам;

4. сущ. насту́пны, -нага м.;

мы останови́лись на сле́дующем мы спыні́ліся на насту́пным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шипя́щий

1. прич. які́ (што) шыпі́ць; які́ (што) сы́кае; см. шипе́ть;

2. прил., лингв. шыпя́чы;

шипя́щие согла́сные шыпя́чыя зы́чныя;

3. сущ., лингв. шыпя́чы, -чага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпуска́ющий

1. прич. які́ (што) выпуска́е;

2. сущ., типогр. выпуска́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

веселя́щий

1. прич. які́ (што) весялі́ць;

2. / веселя́щий газ хим. вясе́лячы газ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звеня́щий

1. прич. які́ (што) звіні́ць;

2. прил. звіня́чы; (звонкий) зво́нкі, звіню́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напада́ющий

1. прич. які́ (што) напада́е;

2. сущ., спорт. напада́ючы, -чага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неподдаю́щийся

1. прич. які́ (што) не паддае́цца; см. поддава́ться;

2. прил. непада́тлівы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ныря́ющий

1. прич. які́ (што) ныра́е;

2. / ныря́ющая похо́дка прил. кульга́вая хада́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обвиня́емый юр.

1. прич. які́ (што) абвінава́чваецца;

2. сущ. абвінава́чваны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обстре́ливаемый

1. прич. які́ (што) абстрэ́льваецца;

2. прил. (могущий быть обстрелянным) абстрэ́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)