праці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да праціркі; прызначаны для праціркі. Працірачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рудапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Які падымае руду з шахты па паверхню зямлі. Рудапад’ёмная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаачышча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі ад снегу. Снегаачышчальная машына. Снегаачышчальны плуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегапрыбіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ачысткі дарог, вуліц ад снегу. Снегапрыбіральная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трапа́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для трапання валакна; які служыць для трапання. Трапальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

укла́дачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ўкладкі (у 1 знач.). Укладачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтрыфуга́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да цэнтрыфугі, з’яўляецца цэнтрыфугай. Цэнтрыфугальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шоўкапрадзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шоўкапрадзення, прызначаны для яго. Шоўкапрадзільная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраінтэгра́тар, ‑а, м.

Матэматычная машына, якая прызначана для лічбавага рашэння (інтэгрыравання) дыферэнцыяльных ураўненняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Кулёма ’старэча’ (Сцяшк. Сл.). Няясна. Магчыма, памылковая дэфініцыя: «Гета кулома ишла пасʼарод вуліцы, ни чула, што машына гула, лʼедз’ як ни прыдае ила». Магчыма, да кулём (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)