стул, ‑у, м.
Дзеянне кішэчніка; спаражненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ро́дства, ро́дство ’радня, сваякі’ (брасл., Сл. ПЗБ; ЛА, 3; ТС), рус. родство́ ’роднасць’, ’блізкасць, падабенства’, дыял. (вяц., сіб.) ро́дство ’тс’, в.-луж. ródstwo ’сваяцтва, роднасць па крыві’; славен. soródstvo ’радня’, rôjstvo ’нараджэнне’, ’роды’, ’паходжанне’, серб. ро̏ђаштво і харв. rođaštvo ’роднасць, роднаснасць’, сро̀дство ’радня’, ’падабенства’, макед. родство ’роднасць, блізкасць’, балг. ро́дство ’тс’. Да прасл. *ordьstvo, у якім адцягнены суф. ‑ьstv‑o называе дзеянне, блізкае да паняцця стану (Вступ, 150).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дакла́дванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць 1 — далажыць 1.
дакла́дванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. дакладваць 2 — дакласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заяда́нне, ‑я, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 2 знач.).
2. Дзеянне і стан паводле дзеясл. заядаць — заесці (у 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збліжэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. збліжаць — зблізіць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. збліжацца — зблізіцца. Збліжэнне тэорыі з практыкай. Збліжэнне поглядаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спалучэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спалучаць — спалучыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. спалучацца — спалучыцца. Спалучэнне зычных. Сінтаксічнае спалучэнне. Спалучэнне колераў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́канне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тыкаць 1 — тыкнуць.
ты́канне 2, ‑я, н.
Разм. фам. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тыкаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хава́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. хаваць 1 і хавацца 1.
хава́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. хаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
часа́нне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. часаць 1 (у 1, 2 знач.).
часа́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. часаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэманстра́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Масавае шэсце для выказвання якіх-н. грамадска-палітычных настрояў.
Першамайская д.
2. Нагляднае азнаямленне з чым-н., публічны паказ.
Д. фільма.
3. Праяўленне, сведчанне чаго-н.
Д. патрыятызму.
4. Ваенная аперацыя, якая мае на мэце адцягнуць увагу праціўніка ад месца галоўнага ўдару.
5. Дзеянне, якое падкрэслена выказвае пратэст супраць чаго-н., нязгоду з чым-н.
Устроіць дэманстрацыю каму-н.
|| прым. дэманстрацы́йны, -ая, -ае (да 1, 2 і 5 знач.).
Дэманстрацыйныя табліцы.
Дэманстрацыйная зала.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)