дудзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дудзець, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́рыкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. дурыцца; свавольства. Хопіць дурыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяда́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. завядаць — завянуць. Завяданне расады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нава́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. наварыць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паглынаць (у 1, 3 знач.) і паглынацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагру́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пагрукваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падапрана́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падапранаць — падапрануць і падапранацца — падапрануцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падго́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падагнаць (у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падка́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. падкаціць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падкідваць і падкі́даць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)