дыферэнцыя́цыя, ‑і, ж.

Расслаенне, расчляненне чаго‑н. на асобныя разнародныя часткі. Класавая дыферэнцыяцыя. Дыферэнцыяцыя цэн.

[Ад лац. differentia — розніца, адрозненне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэгазацыю чаго‑н. Дэгазіраваць мясцовасць.

[Ад фр. dégazer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэз...

Прыстаўка, якая абазначае выдаленне, знішчэнне, спыненне або адсутнасць чаго‑н., напрыклад: дэзінфекцыя, дэзарганізацыя, дэзінфармацыя.

[Фр. dés... — ад..., раз...]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэстру́кцыя, ‑і, ж.

Парушэнне або разбурэнне нармальнай структуры чаго‑н. Дэструкцыя палімераў. Дэструкцыя шклопадобнага цела.

[Лац. destructio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меліярава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) меліярацыю чаго‑н. Меліяраваць зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муніцыпалізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) муніцыпалізацыю чаго‑н. Муніцыпалізаваць ўласнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́йка, ‑і, ДМ ‑йцы; Р мн. мыек; ж.

Машына, прыстасаванне для мыцця чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваскава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і чаго.

Пакрыць, нацерці воскам. Наваскаваць падлогу. Наваскаваць нітку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыкіда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Выкінуць за некалькі прыёмаў што‑н. Навыкідаць смецця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наглумі́ць, ‑глумлю, ‑глуміш, ‑глуміць; зак., чаго.

Разм. Зрабіць непрыгодным, сапсаваць у нейкай колькасці. Наглуміць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)