шпунто́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шпунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыко́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. штыкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шусто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шуставаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыпо́к, ‑пка, м.

Дзеянне паводле дзеясл. шчыпаць — шчыпнуць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыхто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шыхтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казыта́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. казытаць і стан паводле знач. дзеясл. казытацца. Клаў [Аляксей Іванавіч] на мяккую далонь жоўтыя.. каласы, адчуваючы іх прыемнае казытанне. Шахавец. [Генька] ужо не мог стрымаць горкага казытання ў сваім носе. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спрашчаць — спрасціць і стан паводле знач. дзеясл. спрашчацца — спрасціцца.

2. Якое‑н. прыстасаванне, змена ў канструкцыі, планіроўцы і пад., якія спрашчаюць што‑н. Унесці спрашчэнні ў канструкцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сыхо́джанне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сыходзіць — сысці (у 1, 3 і 4 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. сыходзіцца — сысціся (у 1, 2, 6 і 12 знач.), а таксама месца, дзе што‑н. сыходзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачо́ска 1, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн. ‑сак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэсваць ​1 — прачасаць ​1.

прачо́ска 2, ‑і, ДМ ‑чосцы; Р мн. ‑сак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачэсваць ​2 — прачасаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапра́ўка 1, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​1 — пераправіць ​1.

перапра́ўка 2, ‑і, ДМ ‑праўцы; Р мн. ‑правак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перапраўляць ​2 — пераправіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)