буркава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. буркаваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́ханне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бухаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. валіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верашча́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. верашчаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. вазіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрферо́метр, ‑а, м.

Спец. Аптычны вымяральны прыбор, дзеянне якога заснавана на з’яве інтэрферэнцыі.

[Ад лац. inter — узаемна, ferens, ferentis — які нясе, пераносіць і metreo — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. каваць (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гафтава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. гафтаваць.

2. Рэчы, якія гафтуюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гігі́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гігікаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)