вентыля́цыя, ‑і, ж.

1. Праветрыванне закрытага памяшкання. Вентыляцыя пакоя.

2. Прыстасаванне або сістэма прыстасаванняў для ўзмацнення перамяшчэння паветра. Пераманціраваць вентыляцыю.

[Лац. ventilatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ездка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Спец. Прывучванне маладога каня хадзіць пад сядлом або ў запрэжцы; аб’ездка (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліне́іць, ‑ею, ‑еіш, ‑еіць; зак., што.

Правесці на паперы лініі для пісання па іх або паміж імі. Разлінеіць ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размно́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

1. Павялічыць колькасна.

2. Распладзіць, развесці (жывёлу або раслін). Размножыць каштоўную пароду коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамону, уласцівы яму. Раменны пах. // Прыгатаваны або здабыты з кветак рамону. Раменны чай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэле́, нескл., н.

Аўтаматычны прыбор, што замыкае або размыкае электрычны ланцуг пры пэўных умовах, на якія гэты прыбор павінен рэагаваць.

[Фр. relais.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапрафі́ты, ‑аў; адз. сапрафіт, ‑у, М ‑фіце, м.

Спец. Раслінныя арганізмы, якія кормяцца арганічнымі рэчывамі адмёршых арганізмаў або выдзяленнямі жывых.

[Ад грэч. sapros — гнілы і phyton — расліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сокавыціска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Апарат або прыстасаванне для выціскання соку з фруктаў, ягад і гародніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тус-кво́, нескл., м.

У міжнародным праве — становішча, якое існавала раней або існуе цяпер; становішча без змен. Захаваць статус-кво.

[Лац. status quo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

страваво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Частка стрававальнага тракта чалавека або жывёліны ў выглядзе трубкі, якая злучае поласць рота са страўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)