кла́дчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца кладкай (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаго́н, ‑а, м.

Рабочы, які дастаўляе крапёжны лес у забой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадэ́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць мадэлі (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, які абслугоўвае маторы, рухавікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́бельшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заклёпшчык, ‑а, м.

Рабочы, які робіць заклёпку (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́траўшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які робіць вытраўку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габлява́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы чаго‑н. габляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́кер, ‑а, м.

Партовы рабочы ў некаторых краінах. Забастоўка докераў.

[Англ. docker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы або служачы, які выконвае здзельную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)