жака́рдаў, ‑ава.

Прызначаны для вырабу тканін з вельмі складаным буйнаўзорыстым малюнкам. Жакардава машына.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыжкараскіда́льнік, ‑а, м.

Машына, якая служыць для ўнясення жыжкі пад пасевы сельскагаспадарчых культур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загру́зачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для загрузкі (у 1 знач.). Загрузачная машына. Загрузачны люк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

земляры́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыцця зямлі. Землярыйныя работы. Землярыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зернеплюшчы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для расплюшчвання зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кукурузасаджа́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для пасадкі кукурузы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакіравання, прызначаны для лакіравання. Лакіравальная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёдадрабі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для драблення лёду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металаёмісты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуецца вялікім расходам або спажываннем металу. Металаёмістая машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паліроўкі (у 1 знач.). Паліровачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)