папавадзі́ць, ‑ваджу, ‑водзіш, ‑водзіць; зак., каго-што.

Разм. Вадзіць доўга, неаднаразова; павадзіць многа каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папавары́ць, ‑вару, ‑варыш, ‑варыць; зак., што і чаго.

Разм. Варыць доўга, неаднаразова; паварыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папавастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што і чаго.

Разм. Вастрыць доўга, неаднаразова; навастрыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папавяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і чаго.

Разм. Вязаць доўга, неаднаразова; звязаць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакле́іць, ‑клею, ‑клеіш, ‑клеіць; зак., што і чаго.

Разм. Клеіць доўга, неаднаразова; паклеіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папакро́іць, ‑крою, ‑кроіш, ‑кроіць; зак., што і чаго.

Разм. Кроіць доўга, неаднаразова; накроіць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што і чаго.

Разм. Малаціць доўга, неаднаразова; намалаціць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папапе́ць, ‑пяю, ‑пяеш, ‑пяе; ‑пяём, ‑пеяце; зак., што, чаго і без дап.

Разм. Пець доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папаскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. папаскроб, ‑скрэбла; зак., каго-што.

Разм. Скрэбці доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папасядзе́ць, ‑сяджу, ‑сядзіш, ‑сядзіць; зак.

Разм. Пасядзець доўга, неаднаразова. [Лёня] ведаў, колькі я папасядзеў над нарысам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)